بشیر, حسن, شعاعی شهرضا, محمدحسین. (1397). ارتباطات میان‌فرهنگی و گفت‌وگوی بین ادیان: مطالعه موردی «سه مؤسسه در انگلستان». دین و ارتباطات, 25(1), 193-234.
حسن بشیر; محمدحسین شعاعی شهرضا. "ارتباطات میان‌فرهنگی و گفت‌وگوی بین ادیان: مطالعه موردی «سه مؤسسه در انگلستان»". دین و ارتباطات, 25, 1, 1397, 193-234.
بشیر, حسن, شعاعی شهرضا, محمدحسین. (1397). 'ارتباطات میان‌فرهنگی و گفت‌وگوی بین ادیان: مطالعه موردی «سه مؤسسه در انگلستان»', دین و ارتباطات, 25(1), pp. 193-234.
بشیر, حسن, شعاعی شهرضا, محمدحسین. ارتباطات میان‌فرهنگی و گفت‌وگوی بین ادیان: مطالعه موردی «سه مؤسسه در انگلستان». دین و ارتباطات, 1397; 25(1): 193-234.
ارتباطات میان‌فرهنگی و گفت‌وگوی بین ادیان: مطالعه موردی «سه مؤسسه در انگلستان»
1استاد دانشکده معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق
2دانشجوی دکتری معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات دانشگاه امام صادق(ع)
چکیده
با توجه به اهمیت ارتباطات میان‌فرهنگی و نقش مؤثر دین بر این نوع از ارتباطات و نیز مطرح شدن گفت‌وگو و گفت‌وگوی بین ادیان در جهان معاصر، لزوم توجه ویژه به موضوع گفت‌وگوی بین ادیان از منظر ارتباطات میان‌فرهنگی روشن می‌گردد. این مقاله درصدد است تا شیوه‌های تعامل و محورهای اساسی گفتمانی گفت‌وگوی بین ادیان در انگلستان را با تأکید بر ارتباطات میان‌فرهنگی کشف نماید. در این راستا، با استفاده از سه سطح موجود در روش تحلیل گفتمان فرکلاف به بررسی سه مؤسسه مهم گفت‌وگوی بین ادیان انگلستان پرداخته شد. اهداف این سه مؤسسه، دقیقاً همسو با دو نظریه تطابق با فرهنگ جدید و انطباق ارتباطی در حوزه نظریات ارتباطات میان‌فرهنگی است که در سطح توصیف شامل واگرایی ایدئولوژیک پیش‌فرض‌های همگون‌سازی و تکثرگرایی، توجه به مفهوم همگرایی و فرهنگ‌پذیری و نیز تأکید بر ثبات است. در سطح تفسیر در گفتمان گفت‌وگوی بین ادیان انگلستان، در ابتدا خود گفت‌وگو است که اصالت دارد. سپس، گفت‌وگوی ارتباطی برای فهم دیگری در حوزه نظری و گفت‌وگوی پراگماتیستی برای همکاری با دیگری در عرصه عملی، دو دال مرکزی در گفتمان گفت‌وگوی بین ادیان انگلستان هستند، که در سطح سوم تحلیل گفتمان فرکلاف یعنی تبیین، کاملاً همسو و مطابق با بیانیه‌های سیاستی حکومت انگلستان است.
Intercultural Communication and Interfaith Dialogue:
Case study of "Three Institutions in the UK"
نویسندگان [English]
Hassan bashir1؛ Mohammad Hosein Shoaee Shahreza2
1Professor of Islamic Education and Culture and Communication University of Imam Sadiq University
2Ph.D. Student of Islamic Education and Culture & Communication at Imam Sadiq University
چکیده [English]
Considering the importance of intercultural communication and the effective role of religion in this type of communication as well as the emergence of interfaith dialogue and dialogue in the contemporary world, the need for special attention to intercultural dialogue in the context of intercultural communication is clear. This article seeks to explore the ways in which intercultural dialogue in the United Kingdom interacts with and focuses on intercultural communication. In this regard, using three levels in the method of analyzing discourse analysis, three important inter-faith dialogue institutes in England were investigated. The goals of these three institutions are precisely in line with the coincidence with the new culture and communication adaptation in the field of intercultural communication theory, which at the level of description includes the ideological divergence of the hypotheses of assimilation and pluralism, the attention to the concept of convergence and culturalism, and the emphasis on Stability is at the level of interpretation in the Interfaith Dialogue of England, it initially is a genuine dialogue. Then, the communicative dialogue for another understanding in the field of pragmatism and pragmatic dialogue for cooperation with the other in the realm of action is two central points in the Interviews of the Interreligious Languages of England, which is at the third level of the analysis of the discourse of Fairclough, namely, the explanation, in full compliance with the policy statements of the Government of England.
کلیدواژه‌ها [English]
Intercultural Communication, Discourse Analysis, Interfaith Dialogue, England
مراجع
ابوالمعالی، خدیجه (1391)، پژوهش کیفی از نظریه تا عمل، تهران: نشر علم.
بشیر، حسن (1389)، خبرتحلیل شبکه‌ای و تحلیل گفتمان، تهران: دانشگاه امام صادق (7).
تاجیک، محمدرضا (1379)، گفتمان و تحلیل گفتمانی، تهران: انتشارات فرهنگ گفتمان.
حسینی فائق (1389)، آشنایی با انگلستان، تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات.
خانیکی، هادی (1387)، در جهان گفت‌وگو (بررسی تحولات گفتمانی در پایان قرن بیستم)، تهران: هرمس.
رضی، حسین (1377)، «ارتباطات میان‌فرهنگی (تاریخ، مفاهیم و جایگاه)»، فصلنامه پژوهشی دانشگاه امام صادق(7)، ش 6و7.
سامووار، لاری (1379)، ارتباط بین‌فرهنگ‌ها، ترجمه کیانی و میرحسنی، تهران: مرکز بازشناسی اسلام و ایران.
طاهری آکردی، محمدحسین (1387)، پیشینه تاریخی گفت‌وگوی اسلام و مسیحیت با تأکید بر دیدگاه شیعه و کاتولیک، قم: مؤسسه امام خمینی (;).
غراب، سعد (1383)، از برخورد تا گفت‌وگو، ترجمه: حمیدرضا شریعتمداری، تهران: مؤسسه گفت‌وگوی ادیان.
فرکلاف، نورمن (1379)، تحقیق انتقادی گفتمان، تهران: سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
ابتدای صفحه